Podsumowując można powiedzieć, że stowarzyszenie oficerów rezerwy o podobnie brzmiącej do naszej nazwie, jak widać nie tylko w naszej ocenie za sprawą przede wszystkim osoby i działalności pana Stanisława Tomaszkiewicza i innych członków oficerów politycznych okresu PRL, a także członków władz tego stowarzyszenia podających się za oficerów, a nawet nie mających w swoim życiorysie faktu pełnienia w jakiejkolwiek formie służby wojskowej doczekało się jedynie słusznej w tym przypadku decyzji szefa resortu obrony narodowej o rozwiązaniu porozumienia o współpracy. Ta decyzja w naszej ocenie może jednak wywołać w odbiorze społecznym mylne wrażenie, że inne stowarzyszenia zrzeszające byłych żołnierzy Wojska Polskiego działają w podobny sposób i mają podobne do ZOR RP kadry i "osiągnięcia" szkodzące ogółowi środowisk zrzeszających żołnierzy rezerwy i w stanie spoczynku, w tym także jak nasze stowarzyszenie członków Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Otóż działalności naszego stowarzyszenia, w którego szeregi nie mogą zgodnie z naszym Statutem wstąpić osoby pełniące w latach 1943-1989 służbę wojskową, jak chociażby pan Stanisław Tomaszkiewicz w korpusie osobowym oficerów politycznych oraz w formacjach, których celem nie była niepodległość i suwerenność Rzeczypospolitej przyświeca dewiza "Bóg, Honor, Ojczyzna" widniejąca na sztandarach wojskowych i realizacja celów zapisanych w Statucie stowarzyszenia, a każdy z czytających te słowa może sam wyrobić sobie opinię co do ich realizacji przez każde z takich stowarzyszeń i prowadzoną z tego tytułu politykę informacyjną lub jej brak.